Eerste gebruik klaptelefoon
Het eerste waar ik tegen aan liep was het omzetten van de sim kaart. In de iPhone zit een Nano sim, ergens moest ik wel nog zo’n houdertje hebben om de nano in te doen. Toevallig liep ik er tegenaan. Boel omgezet en klaar. Dan nog het invoeren van diverse telefoonnummers – handmatig, het is even een handigheid maar dan gaat het relatief snel. iPhone in de la en klaar voor komende week…
Wat neem ik mee…
Voor de zekerheid heb ik nu een notitieboekje met pen in m’n jaszak zitten zodat ik notities kan maken, wel zo handig. Als er iets in me op komt, iets wat ik zie of iets wat me inspireert wordt het gelijk genoteerd.
Inspiratie is iets wat zo snel opkomt, dat als ik het niet opschrijf het weer verdwijnt. Van het notitieboekje heb ik veelvuldig gebruik gemaakt, het is weer eens iets anders om met een pen te schrijven in plaats van digitaal te typen.
Een kleine camera heb ik meegenomen, leuk om onderweg foto’s te maken.
Onderweg en wat valt op
Na het boodschappen doen viel het me op dat er meerdere mensen nog even op de smartphone keken voordat ze op de fiets stapten, zag ze even kijken, even tekstje schrijven en dan gaan, de aandacht volledig gericht op het beeldscherm. Er waren zelfs mensen die hun smartphone aan het bekijken waren terwijl ze fietsten, grappig om te zien.
Tijdens een feestje zaten er drie mensen op de smartphone te tureluren. Vaak kwam er een vraag en zoiets van “oh dat zoek ik even op”. Ook werd er gevraagd of je “dat filmpje al gezien had.” Vervolgens ging Youtube aan en keken mensen het filmpje.
Sms-en
Het sms-en gaat ongelofelijk traag, het grappige is dat ik de sms kort hield, met de hoognodige informatie. en dat ik dacht; “laat maar – ga wel bellen.” Soms wachtte ik gewoon met een sms en stuurde een mail aan het eind van de dag. Het leuke van direct iemand spreken is toch het directe contact in plaats van een vluchtige sms.
Gemis van Apps en functionaliteit
Dacht meerdere momenten, even op buienradar kijken, dat ging dus niet, dan maar naar de lucht kijken in plaats van een telefoonscherm.
Het reizen met de trein vraagt wat voorbereiding, thuis alvast de treintijden opzoeken en op plek van bestemming kijken hoe laat de trein terug gaat.
Hier schaam ik me voor
Ik bemerkte dat ik mijn smartphone zocht om mezelf af te leiden van onrust die ik voelde. Herinneringen kwamen voorbij, als plagerige 3d filmpjes, korte fragmenten, kleurig, ik zocht m’n smartphone. Bemerkte dat ik m niet had en bemerkte ook dat ik ‘dit’ aan het doen was. Ik was afleiding aan het zoeken in een smartphone omdat ik m’n eigen denken vervelend vond? Dussss…
Reacties
Met vrienden samen smakelijk kunnen lachten om het feit dat ik buienradar wilde checken. En grappige gesprekken over welke antieke mobiele telefoons we hadden gehad. De modellen lieten ze uiteraard wel even zien op hun smartphone.
Veel collegae vroegen aan mij – maar waarvoor doe je dat? Uitgelegd dat ik dat doe voor minder prikkels, voor bewustwording hoeveel tijd ik besteed aan kijken op de smartphone terwijl het niet nodig is.
Sommige mensen konden er hard om lachen, die zagen de humor er wel van in.
Er was zelfs 1 collega die het wel een mooie actie vond en er serieus over na dacht om ook smartphone-loos te gaan. Hij vond de prikkels en tijd die je kwijt bent aan allerlei geneuzel eigenlijk heel erg zonde.
Voordelen
Na een paar dagen was ik het redelijk gewend, geen iPhone op zak te hebben. Geen whatsapp, sociale media, mail, websites en allerlei info meer om me te prikkelen en af te leiden. Erg rustig en erg fijn. De realisatie van het gewoonweg niet bij je hebben van een smartphone maakt al rustiger.
Ik was me meer bewust van mijn eigen denken en van m’n omgeving. In plaats van verstrooiing zoeken in de smartphone werd ik me veel meer bewust van m’n eigen denken en handelen en van m’n directe omgeving.
Opladen van een antiek mobiel hoeft bijna niet. eens in de 5 dagen, echt heerlijk.
Telefoongesprekken waren intenser en leuker om te doen. Het vasthouden van zo’n kleine telefoon ging ook veel makkelijker. Probeer maar eens voor lange tijd een smartphone aan je oor te houden, dat voel je in je armen. Zo nu en dan gebruikte ik ook oortjes voor de antieke mobiel, dat ging ook prima. Moest wel even m’n best doen om het geluid goed af te stellen, dat was in beginsel nogal hard over de oortelefoontjes.
Vervolg?
Jazeker, heb inmiddels een duo sim in beide telefoons zitten. M’n smartphone ga ik lekker thuis laten op momenten dat ik vind dat het kan. Een heerlijk vooruitzicht!!!!
Voor tussen de 10 en 20 euro heb je al een eenvoudig mobieltje en wellicht heeft iemand er nog eentje ergens liggen die je zo mag hebben of lenen.
Gerelateerd
